پگ یا وابستگی قیمت چیست؟ بررسی هارد پگ و سافت پگ و دی پگ

در دنیای مالی و اقتصادی، ثبات ارزش دارایی‌ها یکی از چالش‌های اساسی است. برخی دارایی‌ها مانند ارزهای فیات و کالاهای اساسی، به‌طور طبیعی تحت تأثیر عرضه و تقاضا دچار نوسان می‌شوند. اما برای جلوگیری از این نوسانات، مفهومی به نام پگ (Peg) یا وابستگی قیمت مطرح شده است. این مفهوم زمانی به کار می‌رود که ارزش یک دارایی به ارزش دارایی دیگری گره بخورد و در محدوده‌ای مشخص حفظ شود.

در دنیای ارزهای دیجیتال، این استراتژی بیشتر در استیبل‌کوین‌ها دیده می‌شود؛ جایی که ارزش یک توکن دیجیتال به ارزهای فیات (مانند دلار آمریکا) یا دیگر دارایی‌ها (مانند طلا) متصل می‌شود تا نوسانات آن کنترل گردد. با این حال، Peg کردن یک دارایی همیشه تضمین‌شده نیست و بسته به شرایط اقتصادی، می‌تواند با چالش‌هایی مانند دی‌پگ (Depeg) روبه‌رو شود؛ وضعیتی که در آن، وابستگی قیمت از بین می‌رود و دارایی از ارزش تعیین‌شده فاصله می‌گیرد.

این مقاله از بیت یونیکس فارسی به بررسی هارد پگ (Hard Peg) و سافت پگ (Soft Peg) به‌عنوان دو نوع اصلی از این سیستم، و همچنین دلایل و پیامدهای دی‌پگ شدن خواهد پرداخت.

پگ (Peg) یا وابستگی قیمت چیست

Peg یا وابستگی قیمت، مکانیزمی است که در آن ارزش یک دارایی مالی به ارزش دارایی دیگری متصل می‌شود تا نوسانات آن کنترل شود. این مفهوم در بازارهای مالی و ارزی کاربرد گسترده‌ای دارد و یکی از روش‌های رایج برای ایجاد ثبات در ارزش یک دارایی یا ارز محسوب می‌شود. در ساده‌ترین تعریف، پگ به این معناست که یک دارایی همواره باید در یک محدوده قیمتی مشخص نسبت به یک دارایی مرجع حفظ شود.

این سیستم می‌تواند در اشکال مختلفی ظاهر شود. در ارزهای سنتی، برخی کشورها ارز خود را به دلار آمریکا یا یورو متصل می‌کنند تا از نوسانات شدید جلوگیری کنند. در بازار ارزهای دیجیتال نیز استیبل‌کوین‌هایی مانند USDT (تتر) یا USDC به‌عنوان نمونه‌هایی از دارایی‌های دارای وابستگی قیمتی شناخته می‌شوند که هدفشان ایجاد ثبات در بازارهای پرنوسان کریپتو است.

چرا پگ کردن دارایی‌ها اهمیت دارد

در بازارهای مالی، ثبات قیمت اهمیت زیادی دارد؛ چراکه نوسانات شدید می‌توانند تأثیرات مخربی بر تجارت، سرمایه‌گذاری و حتی سیاست‌های پولی کشورها داشته باشند. پگ کردن دارایی‌ها به دلایل مختلفی انجام می‌شود. کشورهایی که اقتصاد ضعیف‌تری دارند، ممکن است ارز خود را به یک ارز قوی‌تر مانند دلار آمریکا متصل کنند تا از نوسانات شدید جلوگیری کنند.

سرمایه‌گذاران در بازارهای مالی و ارزهای دیجیتال به دنبال راهی برای حفظ ارزش دارایی‌های خود هستند و استیبل‌کوین‌های پگ‌شده این امکان را برای آن‌ها فراهم می‌کنند. بسیاری از کاربران، به‌ویژه در حوزه کریپتو، به دنبال راهی برای محافظت از سرمایه خود در برابر نوسانات بازار هستند. استیبل‌کوین‌های دارای Peg، به‌دلیل ثبات نسبی، نقش مهمی در پذیرش گسترده‌تر ارزهای دیجیتال دارند. در بازارهای جهانی، داشتن یک ارز با ارزش ثابت می‌تواند تراکنش‌ها را ساده‌تر کند و نیاز به تبدیل مداوم ارزها را کاهش دهد.

پگ در ارزهای دیجیتال چگونه کار می‌کند

در بازار کریپتو، وابستگی قیمت معمولاً از طریق استیبل‌کوین‌ها اجرا می‌شود. این دسته از ارزهای دیجیتال طوری طراحی شده‌اند که همواره ارزش خود را نزدیک به یک دارایی خاص، مانند دلار آمریکا، نگه دارند.

برای دستیابی به این ثبات، چندین روش به کار گرفته می‌شود. در روش Peg با پشتوانه فیات، هر واحد استیبل‌کوین با مقدار معادلی از ارز فیات (مثلاً دلار آمریکا) در بانک یا یک نهاد مالی ذخیره می‌شود. برای مثال، اگر ۱۰۰ میلیون توکن USDC در گردش باشد، به همان مقدار نیز باید دلار واقعی در حساب‌های بانکی ذخیره شده باشد. این روش شفافیت بالایی دارد اما به اعتماد کاربران به شرکت صادرکننده بستگی دارد. در روش Peg با پشتوانه کریپتو، برخی استیبل‌کوین‌ها به‌جای ارز فیات، از ارزهای دیجیتال دیگر به‌عنوان پشتوانه استفاده می‌کنند.

برای مثال، DAI یک استیبل‌کوین مبتنی بر بلاکچین اتریوم است که برای حفظ ارزش خود از وثیقه‌گذاری دارایی‌های دیجیتال استفاده می‌کند. در روش پگ الگوریتمی، یک سیستم هوشمند و خودکار عرضه و تقاضای یک استیبل‌کوین را کنترل می‌کند تا ارزش آن را در محدوده تعیین‌شده نگه دارد. اگر قیمت استیبل‌کوین بیش از حد بالا رود، سیستم توکن‌های جدیدی صادر می‌کند و اگر قیمت کاهش یابد، توکن‌های در گردش را از بازار حذف می‌کند. نمونه‌ای از این روش، پروژه UST بود که به‌دلیل طراحی نامناسب، دچار سقوط شدید شد و به‌طور کامل دی‌پگ شد.

چالش‌های وابستگی قیمت در ارزهای دیجیتال

اگرچه Peg کردن دارایی‌ها مزایای زیادی دارد، اما اجرای آن با چالش‌هایی همراه است. مشکلات نقدینگی یکی از این چالش‌ها است؛ اگر یک استیبل‌کوین با پشتوانه دلار نتواند در هر لحظه معادل آن را تأمین کند، ممکن است کاربران اعتماد خود را از دست داده و قیمت آن کاهش یابد. خطر دی‌پگ شدن نیز همیشه وجود دارد. در شرایط بحرانی، ممکن است یک استیبل‌کوین نتواند ارزش خود را حفظ کند و از قیمت تعیین‌شده فاصله بگیرد.

این اتفاق می‌تواند به کاهش اعتماد کاربران منجر شود. بسیاری از استیبل‌کوین‌ها توسط شرکت‌های خصوصی اداره می‌شوند و این موضوع باعث می‌شود که کنترل آن‌ها در اختیار گروه خاصی باشد. اگر این شرکت‌ها ورشکسته شوند یا مورد تحریم قرار گیرند، ارزش استیبل‌کوین ممکن است دچار مشکل شود.

Peg یا وابستگی قیمت یک راهکار مالی برای کنترل نوسانات دارایی‌هاست که در بازارهای مالی سنتی و ارزهای دیجیتال کاربرد زیادی دارد. این مکانیزم به ایجاد ثبات در ارزش دارایی‌ها کمک می‌کند و باعث کاهش ریسک سرمایه‌گذاری می‌شود. با این حال، اجرای موفق پگ نیازمند زیرساخت‌های قوی و مدیریت دقیق است.

هارد پگ و سافت پگ

سیستم‌های وابستگی قیمت در اقتصاد و بازارهای مالی به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: هارد پگ (Hard Peg) و سافت پگ (Soft Peg). این دو روش هرکدام ویژگی‌ها، مزایا و معایب خاص خود را دارند و بسته به سیاست‌های اقتصادی یا نوع دارایی موردنظر، یکی از آن‌ها انتخاب می‌شود.

هارد پگ به سیستمی اشاره دارد که در آن قیمت یک دارایی کاملاً ثابت و بدون تغییر باقی می‌ماند. در این حالت، ارزش دارایی موردنظر به‌طور مستقیم و بدون انعطاف به یک دارایی دیگر وابسته است. این نوع وابستگی معمولاً توسط دولت‌ها، بانک‌های مرکزی یا شرکت‌های خصوصی برای حفظ ثبات اقتصادی یا مالی استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال، برخی از کشورها ارز ملی خود را به دلار آمریکا یا یورو متصل می‌کنند و برای حفظ این وابستگی، ذخایر ارزی کافی را در بانک مرکزی نگهداری می‌کنند. در حوزه ارزهای دیجیتال نیز برخی استیبل‌کوین‌ها از این روش استفاده می‌کنند. در این سیستم، هر توکن دقیقاً برابر با یک واحد از دارایی پایه است و هیچ‌گونه نوسانی در ارزش آن وجود ندارد.

سافت پگ برخلاف هارد پگ، انعطاف‌پذیری بیشتری دارد و به یک محدوده قیمتی مشخص وابسته است. در این روش، دارایی موردنظر همچنان به دارایی پایه متصل است، اما اجازه نوسانات جزئی را در یک بازه قیمتی محدود دارد. برای مثال، اگر یک ارز به دلار متصل باشد، ممکن است اجازه داشته باشد که ارزش آن در بازه ۰.۹۸ تا ۱.۰۲ دلار تغییر کند. در این سیستم، نهادهای مالی یا الگوریتم‌های هوشمند در صورت لزوم وارد عمل شده و بازار را تنظیم می‌کنند تا قیمت از محدوده مجاز خارج نشود. این روش در استیبل‌کوین‌های دارای وثیقه یا سیستم‌های مالی غیرمتمرکز کاربرد دارد.

مقایسه هارد پگ و سافت پگ

هارد پگ به‌دلیل ثبات مطلقی که ایجاد می‌کند، بیشتر در مواقعی استفاده می‌شود که نیاز به کنترل دقیق بر ارزش یک دارایی وجود داشته باشد. برای مثال، دولت‌ها معمولاً برای جلوگیری از سقوط ارزش پول ملی خود از این روش استفاده می‌کنند. اما این سیستم یک مشکل اساسی دارد: برای حفظ این ثبات، بانک مرکزی یا صادرکننده دارایی باید همواره ذخایر ارزی کافی داشته باشد و در صورت فشارهای اقتصادی یا بحران‌های مالی، ممکن است این ثبات از بین برود. نمونه بارز این اتفاق را می‌توان در برخی کشورهایی که ارز ملی خود را به دلار وابسته کرده بودند، مشاهده کرد که پس از بحران مالی نتوانستند این وابستگی را حفظ کنند.

در مقابل، سافت پگ انعطاف بیشتری دارد و به همین دلیل در بسیاری از استیبل‌کوین‌های بازار کریپتو کاربرد پیدا کرده است. در این روش، سیستم‌های مالی می‌توانند در مواقعی که بازار دچار نوسان می‌شود، مداخله کنند و از خارج شدن قیمت از محدوده مشخص‌شده جلوگیری کنند. به‌عنوان مثال، استیبل‌کوینی مانند DAI از مکانیسم‌های تنظیم خودکار استفاده می‌کند تا ارزش آن به دلار آمریکا نزدیک بماند، اما در مواقعی که فشار زیادی بر بازار وارد شود، ممکن است قیمت آن اندکی تغییر کند.

مزایا و معایب

هر دو روش مزایا و معایب خاص خود را دارند. هارد پگ مزیت اصلی‌اش این است که ثبات قیمتی مطلق را ارائه می‌دهد و سرمایه‌گذاران و کاربران می‌توانند با اطمینان از عدم تغییر ارزش دارایی خود، از آن استفاده کنند. اما در عین حال، اجرای این سیستم به منابع مالی قوی نیاز دارد و در صورت کمبود نقدینگی یا بحران اقتصادی، ممکن است پایداری آن به خطر بیفتد.

سافت پگ از طرفی انعطاف بیشتری دارد و به صادرکنندگان دارایی یا نهادهای مالی اجازه می‌دهد که در شرایط خاص بازار را تنظیم کنند. اما در عین حال، این مدل به اعتماد کاربران وابسته است. اگر یک استیبل‌کوین دارای سافت پگ نتواند تعادل خود را حفظ کند، ممکن است سرمایه‌گذاران به آن بی‌اعتماد شوند و دچار ریزش قیمتی شود. به همین دلیل، این مدل نیاز به مدیریت هوشمند و نظارت مداوم دارد.

نمونه‌های هارد پگ و سافت پگ در ارزهای دیجیتال

در دنیای کریپتو، برخی از استیبل‌کوین‌ها از مدل هارد پگ و برخی دیگر از مدل سافت پگ استفاده می‌کنند. برای مثال، استیبل‌کوین‌هایی مانند USDT و USDC معمولاً به‌عنوان نمونه‌هایی از هارد پگ در نظر گرفته می‌شوند، چراکه شرکت‌های صادرکننده آن‌ها متعهدند که هر واحد از این ارزها دقیقاً برابر با یک دلار آمریکا باقی بماند. این شرکت‌ها ادعا می‌کنند که به ازای هر توکن در گردش، معادل آن را در حساب‌های بانکی خود ذخیره دارند.

از طرف دیگر، استیبل‌کوین‌هایی مانند DAI به‌عنوان نمونه‌ای از سافت پگ شناخته می‌شوند. در این مدل، ارزش توکن از طریق یک سیستم خودکار و وثیقه‌گذاری شده تنظیم می‌شود و امکان نوسانات جزئی در محدوده مشخصی را دارد. این مدل مزیت اصلی‌اش این است که برخلاف USDT یا USDC، نیازی به اعتماد به یک شرکت متمرکز ندارد و از مکانیزم‌های غیرمتمرکز برای حفظ ارزش خود استفاده می‌کند.

هارد پگ و سافت پگ دو روش متفاوت برای کنترل ارزش دارایی‌ها هستند که هرکدام در شرایط خاصی کاربرد دارند. هارد پگ برای مواردی که نیاز به ثبات مطلق وجود دارد، گزینه مناسبی است، اما در مقابل، سافت پگ انعطاف بیشتری دارد و می‌تواند در شرایط مختلف بازار بهتر عمل کند. در دنیای ارزهای دیجیتال، ترکیبی از این دو روش به کار گرفته می‌شود تا هم ثبات نسبی حفظ شود و هم سیستم بتواند در شرایط خاص انعطاف‌پذیری لازم را داشته باشد.

دی‌پگ (Depeg) چیست و چرا اتفاق می‌افتد

دی‌پگ به وضعیتی اشاره دارد که در آن یک دارایی که قبلاً ارزش خود را نسبت به یک دارایی دیگر ثابت نگه داشته بود، این وابستگی را از دست می‌دهد و قیمت آن دچار نوسان‌های شدید می‌شود. در بازارهای مالی و ارزهای دیجیتال، دی‌پگ شدن معمولاً به‌عنوان یک پدیده نامطلوب در نظر گرفته می‌شود، زیرا می‌تواند منجر به از دست رفتن اعتماد سرمایه‌گذاران و بی‌ثباتی در ارزش دارایی‌ها شود.

این اتفاق به‌ویژه برای استیبل‌کوین‌ها که هدفشان حفظ ارزش ثابت نسبت به یک ارز فیات مانند دلار آمریکا است، چالش‌برانگیز است. زمانی که یک استیبل‌کوین از مقدار تعیین‌شده خود فاصله می‌گیرد، این مسئله می‌تواند سرمایه‌گذاران را وحشت‌زده کند و به کاهش شدید ارزش آن منجر شود. نمونه‌هایی از دی‌پگ شدن استیبل‌کوین‌ها در سال‌های اخیر دیده شده که برخی از آن‌ها پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته‌اند.

دلایل دی‌پگ شدن استیبل‌کوین‌ها

چندین عامل می‌توانند باعث دی‌پگ شدن یک دارایی شوند که برخی از مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:

نقدینگی ناکافی یکی از اصلی‌ترین دلایل دی‌پگ شدن است. زمانی که یک استیبل‌کوین ادعا می‌کند که به یک ارز خاص متصل است، باید به میزان کافی ذخایر آن ارز را در اختیار داشته باشد تا بتواند در صورت نیاز، تمام توکن‌های در گردش را بازخرید کند. اگر تقاضا برای خروج سرمایه افزایش یابد و ذخایر کافی برای پاسخگویی به این تقاضا وجود نداشته باشد، قیمت استیبل‌کوین از مقدار تعیین‌شده فاصله می‌گیرد. این اتفاق معمولاً زمانی رخ می‌دهد که کاربران به پایداری سیستم اعتماد خود را از دست داده باشند و به‌سرعت سعی در خروج سرمایه خود کنند.

حملات هماهنگ‌شده یا نوسانات شدید بازار نیز می‌توانند منجر به دی‌پگ شوند. در برخی موارد، گروه‌هایی از معامله‌گران با استفاده از استراتژی‌های معاملاتی خاص، فشار فروش سنگینی بر یک استیبل‌کوین وارد می‌کنند تا ارزش آن را کاهش دهند. اگر سیستم نتواند در برابر این فشار مقاومت کند، قیمت از مقدار اصلی خود فاصله می‌گیرد. نمونه این اتفاق در سال ۲۰۲۲ برای استیبل‌کوین UST رخ داد که یک حمله هماهنگ و کاهش نقدینگی باعث شد این ارز به‌طور کامل دی‌پگ شود و ارزش خود را تقریباً از دست بدهد.

مشکلات فنی و نقص در الگوریتم‌های مدیریت قیمت نیز می‌توانند نقش مهمی در دی‌پگ شدن ایفا کنند. برخی استیبل‌کوین‌ها از الگوریتم‌هایی برای کنترل عرضه و تقاضا استفاده می‌کنند تا قیمت را در محدوده مشخصی حفظ کنند. اما اگر این الگوریتم‌ها به‌درستی طراحی نشده باشند یا در شرایط بحرانی به‌درستی عمل نکنند، سیستم نمی‌تواند ارزش دارایی را در سطح تعیین‌شده نگه دارد. برای مثال، در مدل‌های Peg الگوریتمی، گاهی عرضه توکن‌های جدید برای مقابله با کاهش قیمت باعث ایجاد تورم شدید و سقوط کامل ارزش توکن می‌شود.

تغییرات نظارتی و مداخلات دولتی نیز می‌توانند عامل دیگری برای دی‌پگ شدن باشند. اگر یک دولت یا نهاد نظارتی قوانین سخت‌گیرانه‌ای علیه یک استیبل‌کوین اعمال کند، ممکن است کاربران به‌دلیل نگرانی از آینده آن دارایی، به‌سرعت شروع به فروش کنند که در نهایت منجر به کاهش ارزش و خروج از محدوده Peg خواهد شد. برای مثال، اگر یک کشور قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای ذخایر مالی موردنیاز برای استیبل‌کوین‌ها تعیین کند و یک شرکت صادرکننده نتواند این الزامات را برآورده کند، ممکن است قیمت استیبل‌کوین دچار نوسان شود.

نمونه‌هایی از دی‌پگ در بازار ارزهای دیجیتال

در طول سال‌های گذشته، چندین مورد از دی‌پگ شدن استیبل‌کوین‌های مطرح رخ داده که پیامدهای بزرگی برای بازار داشته‌اند. یکی از معروف‌ترین نمونه‌ها، سقوط استیبل‌کوین UST در سال ۲۰۲۲ بود. این ارز که توسط شرکت Terraform Labs توسعه داده شده بود، از یک مدل Peg الگوریتمی استفاده می‌کرد که متکی به تعامل بین دو توکن UST و LUNA بود. هنگامی که سرمایه‌گذاران شروع به فروش گسترده این توکن کردند، سیستم نتوانست تعادل خود را حفظ کند و قیمت UST به‌شدت کاهش یافت و دیگر نتوانست به مقدار تعیین‌شده خود بازگردد.

نمونه دیگر، استیبل‌کوین USDT (تتر) است که در چندین مقطع تاریخی برای مدت کوتاهی دی‌پگ شده است. تتر یکی از پرکاربردترین استیبل‌کوین‌های بازار است، اما گاهی نگرانی‌هایی درباره ذخایر پشتوانه آن مطرح شده است. در برخی موارد، زمانی که شک و تردید درباره توانایی این شرکت در پشتیبانی کامل از توکن‌های خود افزایش یافته، قیمت آن به‌طور موقت کاهش یافته و سپس دوباره به محدوده اصلی خود بازگشته است.

در سال ۲۰۲۳ نیز استیبل‌کوین USDC، که معمولاً به‌عنوان یکی از شفاف‌ترین استیبل‌کوین‌های بازار شناخته می‌شود، برای مدت کوتاهی دی‌پگ شد. این اتفاق پس از ورشکستگی یکی از بانک‌هایی که بخشی از ذخایر USDC در آن نگهداری می‌شد، رخ داد و باعث شد کاربران نگران از دست رفتن دارایی‌های خود شوند. اما پس از اعلام شرکت صادرکننده مبنی بر جبران خسارات و اطمینان‌بخشی به بازار، قیمت این استیبل‌کوین مجدداً به محدوده یک دلار بازگشت.

چگونه می‌توان از دی‌پگ شدن جلوگیری کرد

برای جلوگیری از دی‌پگ شدن، شرکت‌ها و پروژه‌هایی که استیبل‌کوین‌ها را صادر می‌کنند، باید اقداماتی را برای افزایش اعتماد و پایداری سیستم‌های خود انجام دهند. داشتن ذخایر کافی و شفاف‌سازی در مورد میزان پشتوانه مالی یکی از مهم‌ترین اقداماتی است که می‌تواند از دی‌پگ جلوگیری کند. بسیاری از پروژه‌ها اکنون به‌صورت دوره‌ای گزارش‌هایی درباره میزان ذخایر خود منتشر می‌کنند تا کاربران از امنیت دارایی‌های خود مطمئن شوند.

استفاده از مدل‌های ترکیبی که شامل پشتوانه‌های متنوع باشد، می‌تواند خطر دی‌پگ را کاهش دهد. برخی پروژه‌ها علاوه بر ذخایر فیات، از دارایی‌های دیجیتال و حتی وثیقه‌های هوشمند برای پشتیبانی از استیبل‌کوین‌های خود استفاده می‌کنند تا انعطاف بیشتری در شرایط بحرانی داشته باشند.

مکانیزم‌های هوشمند برای مدیریت عرضه و تقاضا نیز می‌توانند نقش مهمی در جلوگیری از دی‌پگ داشته باشند. الگوریتم‌های پیشرفته می‌توانند در شرایط پرنوسان، عرضه و تقاضای توکن‌ها را کنترل کنند و از خروج قیمت از محدوده تعیین‌شده جلوگیری کنند. اما این الگوریتم‌ها باید به‌درستی طراحی شوند و در شرایط واقعی مورد آزمایش قرار گیرند تا در مواقع بحرانی کارایی لازم را داشته باشند.

دی‌پگ شدن یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های سیستم‌های وابسته به قیمت است که می‌تواند اثرات جدی بر بازارهای مالی و ارزهای دیجیتال داشته باشد. عواملی مانند کمبود نقدینگی، حملات هماهنگ، مشکلات فنی و تغییرات نظارتی می‌توانند باعث خروج قیمت یک دارایی از محدوده تعیین‌شده شوند. برای جلوگیری از این اتفاق، پروژه‌های مرتبط باید ذخایر کافی داشته باشند، از شفافیت مالی برخوردار باشند و مکانیزم‌های هوشمندی برای تنظیم عرضه و تقاضا طراحی کنند. دی‌پگ شدن برخی استیبل‌کوین‌ها نشان داده که اعتماد کاربران می‌تواند به‌سرعت از بین برود، اما راهکارهای مناسب می‌توانند از وقوع چنین بحران‌هایی جلوگیری کنند.

جمع‌بندی

Peg یا وابستگی قیمت به‌عنوان یکی از ابزارهای کلیدی در کنترل نوسانات دارایی‌ها، نقش مهمی در سیستم‌های مالی و بازارهای ارز دیجیتال ایفا می‌کند. این مکانیزم به‌ویژه در استیبل‌کوین‌ها به کار گرفته می‌شود تا امکان انجام تراکنش‌های پایدارتر و کم‌ریسک‌تر را برای کاربران فراهم کند. در طول این مقاله، بررسی شد که چگونه وابستگی قیمت به دو شکل هارد Peg و سافت Peg اجرا می‌شود و هرکدام چه مزایا و معایبی دارند. همچنین دی‌پگ شدن به‌عنوان یکی از چالش‌های اصلی این سیستم مطرح شد که در صورت وقوع، می‌تواند تأثیرات منفی بزرگی بر بازار داشته باشد.

هارد Peg با ایجاد یک نرخ کاملاً ثابت برای دارایی‌ها، ثبات مطلق را تضمین می‌کند اما در برابر بحران‌های اقتصادی و نوسانات شدید، به منابع مالی گسترده‌ای نیاز دارد تا بتواند از حفظ ارزش دارایی اطمینان حاصل کند. در مقابل، سافت Peg به سیستم‌ها اجازه می‌دهد تا انعطاف بیشتری داشته باشند و بتوانند در شرایط متغیر بازار، با تنظیمات کوچک قیمت، پایداری خود را حفظ کنند. این مدل در بسیاری از استیبل‌کوین‌های غیرمتمرکز مشاهده می‌شود که وابسته به الگوریتم‌های هوشمند و وثیقه‌های دیجیتال هستند.

دی‌پگ شدن یکی از مشکلاتی است که در شرایط بحرانی، عدم اعتماد کاربران یا کمبود نقدینگی ممکن است رخ دهد. نمونه‌های متعددی از دی‌پگ شدن استیبل‌کوین‌ها در سال‌های اخیر نشان داده که در صورت ضعف در مدیریت ذخایر، فشارهای اقتصادی یا حملات هماهنگ، ممکن است یک استیبل‌کوین از قیمت تعیین‌شده خود فاصله بگیرد و در برخی موارد، ارزش آن کاملاً سقوط کند. نمونه‌هایی مانند UST نشان دادند که استیبل‌کوین‌هایی که بر پایه الگوریتم‌های تنظیم خودکار عمل می‌کنند، در صورت طراحی نادرست، می‌توانند با شکست روبه‌رو شوند و سرمایه زیادی را از بین ببرند.

برای آینده، راهکارهایی که می‌توان برای بهبود مکانیزم Peg ارائه داد، شامل افزایش شفافیت مالی، ذخایر قوی‌تر، استفاده از مدل‌های ترکیبی و به‌کارگیری الگوریتم‌های هوشمندتر است. بسیاری از پروژه‌های جدید سعی دارند با ترکیب وثیقه‌های متنوع و کنترل بهتر نقدینگی، از دی‌پگ شدن جلوگیری کنند. همچنین، برخی پیشنهاد داده‌اند که مقررات نظارتی قوی‌تر می‌تواند از شکست سیستم‌های پگ‌شده جلوگیری کند و به افزایش اعتماد کاربران منجر شود.

در نهایت، موفقیت یک سیستم وابسته به قیمت، به میزان اعتماد کاربران، نقدینگی کافی و مدیریت هوشمند بستگی دارد. اگرچه Peg شدن دارایی‌ها می‌تواند به کاهش نوسانات کمک کند، اما در صورت عدم مدیریت صحیح، خطراتی مانند دی‌پگ شدن و از دست رفتن سرمایه را نیز به همراه خواهد داشت. آینده این سیستم‌ها به نوآوری‌های فنی، قوانین نظارتی و نحوه پذیرش آن‌ها در میان کاربران بستگی دارد.